Kenyataan Media YB V.Sivakumar Ahli Parlimen Batu Gajah dan
Timbalan Pengerusi DAP Perak pada 1 Oktober 2015 di Ipoh
Adakah negara kita benar-benar mengalami krisis kekurangan
pekerja? Negara kita telah dibanjiri oleh pekerja-pekerja asing dari Indonesia,
Bangladesh, Nepal dan negara-negara lain. Memang tidak boleh dinafikan bahawa
pekerja-pekerja asing diperlukan untuk pelbagai sektor. Tetapi, kehadiran
mereka dalam jumlah yang begitu besar juga boleh menggugat kedudukan
sosio-ekonomi negara.
Jutaan dikalangan pekerja-pekarja asing ini juga memasuki negara
kita secara haram. Mereka mencari rezeki di negara ini secara haram. Mereka
membawa keluar khazanah negara yang bernilai jutaan ringgit secara haram.
Bukankah ini boleh menjejaskan ekonomi negara kita. Kita tidak boleh melihat
perkara ini dalam konteks membantu pengilang-pengilang yang memerlukan
tenaga kerja murah.
Kehadiran pekerja-pekerja asing ini menjelaskan peluang
pekerjaan kepada orang-orang tempatan. Tambahan pula, gaji orang tempatan juga
tertakluk kepada gaji yang ditawarkan kepada pekerja-pekerja asing oleh
majikan. Pekerja-pekerja asing ini sanggup bekerja untuk gaji yang rendah. Ini
menyebabkan pekerja-pekerja tempatan juga terpaksa menerima gaji yang rendah.
Jika pekerja-pekerja tempatan menuntut gaji yang tinggi, sudah pasti majikan
lebih cenderung untuk mengambil buruh asing. Ini dapat mengurangkan kos operasi
perniagaan yang dijalankan oleh majikan.
Memang kehadiran pekerja-pekerja asing ini boleh menguntungkan
pihak majikan. Dalam pada itu, ia juga akan menjadi mangkin dalam menjana
aktiviti-aktiviti ekonomi dalam negara. Tetapi, pengantungan yang keterlaluan
kepada pekerja-pekerja asing ini juga akan membawa banyak keburukan kepada
negara kita.
Kemasukan pekerja-pekerja asing ini boleh membawa bersama
pelbagai penyakit yang boleh memudaratkan rakyat tempatan. Selain daripada itu,
mereka juga cenderung untuk terlibat dengan pelbagai aktiviti jenayah yang
boleh menjejaskan keamanan dan kesejahteraan negara kita. Mereka juga merampas
peluang-peluang pekerjaan daripada anak-anak muda kita. Selain daripada itu,
mereka juga mendirikan rumahtangga dan mahu menjadi warganegara Malaysia.
Ramai juga sudah memulakan perniagaan dan menguruskan kebun sendiri.
Nampaknya warga asing kini menjadi lebih makmur di tanahair
kita. Kerajaan gagal mengawal kemasukkan mereka. Yang lebih menakutkan lagi
ialah keputusan Timbalan Perdana Menteri untuk membawa 1.5 juta orang pekerja
Bangladesh mulai tahun 2016. Beliau mengumumkan bahawa pekerja-pekerja ini akan
dibawa masuk dalam tempoh 3 tahun.
Persoalannya ialah samada negara kita sememangnya memerlukan
begitu ramai pekerja asing. Ekonomi negara kita semakin merudum.
Aktiviti-aktiviti perniagaan semakin lembab. Kenapa kita memerlukan 1.5 juta
pekerja asing dari Bangladesh? Apakah rasional dalam keputusan ini. Saya tidak
tahu samada kerajaan telah benar-benar membuat kajian terperinci berkenaan
dengan keperluan sumber manusia yang begitu ramai dalam 2 atau 3 tahun yang
akan datang.
Adakah kerajaan hanya mahu membantu kroni-kroni tertentu yang
bakal membuat keuntungan berbilion ringgit daripada urusan membawa masuk
pekerja-pekerja asing ini? Pastinya rakyat negara kita akan rugi dalam
persaingan dengan pekerja-pekerja asing yang sanggup menjadi buruh murah.
Ini akan memaksa pekerja-pekerja tempatan juga dibayar gaji yang murah
oleh majikan. Kebajikan pekerja-pekerja tempatan tidak dipedulikan oleh
kerajaan. Dalam keadaan ekonomi meleset, kos hidup yang tinggi, gaji yang
rendah akan menjejaskan ekonomi rumahtangga pekerja-pekerja tempatan.
Saya amat bimbang dengan keputusan kerajaan untuk membawa
masuk 1.5juta pekerja Bangladesh ke negara kita. Saya mencadangkan supaya
keputusan itu ditangguhkan sementara waktu dan memberi tumpuan kepada
kaedah-kaedah untuk memulihkan ekonomi negara kita.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan