Kenyataan
Media YB V.Sivakumar Ahli Parlimen Batu
Gajah pada 4 November 2015 di Dewan Rakyat
Adakah negara kita
benar-benar mengalami krisis kekurangan pekerja? Negara kita telah dibanjiri
pekerja-pekerja asing dari Indonesia, Bangladesh, Nepal dan negara-negara lain.
Memang tidak boleh dinafikan bahawa pekerja-pekerja asing diperlukan untuk
pelbagai sektor. Tetapi, kehadiran mereka dalam jumlah yang begitu besar juga
boleh menggugat kedudukan sosio-ekonomi negara.
Menteri Dalam Negeri telah
mengumumkan bahawa 1.5 juta pekerja asing dari Bangladesh akan dibawa masuk ke
negara kita secara berperingkat dalam tempoh 3 tahun. Beliau mendakwa tindakan ini adalah untuk
memenuhi permintaan majikan dalam pelbagai sektor terutamanya perladangan di
Semenanjung Malaysia, Sabah dan Sarawak.
Saya difahamkan kerajaan telah mengadakan perbincangan dengan kerajaan
Bangladesh dan bercadang untuk memeterai perjanjian pada bulan Julai yang lalu.
Sudahkah perjanjian ini ditandatangani?
Saya berpendapat bahawa
cadangan membawa masuk 1.5 juta pekerja Bangladesh tidak akan membawa kebaikan
untuk negara kita. Jumlah ini cukup besar iaitu hampir ¾ daripada jumlah rakyat negeri Perak. Tindakan
ini bertentangan dengan objektif
Rancangan Malaysia Ke11 yang berhasrat untuk mengurangkan pekerja asing
berkemahiran rendah di negara ini. Pekerja-pekerja Bangladesh yang akan dibawa
masuk itu adalah untuk kerja-kerja ‘kotor, berbahaya dan sukar’. Mereka ini bukanlah pekerja mahir.
Mengikut Statistik yang
diberikan oleh Kementerian Sumber Manusia, pekerja asing yang memiliki Pas
Lawatan Kerja Sementara yang berdaftar di negara kita pada tahun 2014 telah
mencecah 2.1 juta orang, sementara jumlah pendatang asing tanpa izin pula
adalah berjumlah 4.6 juta.
Apabila kerajaan membawa
masuk 1.5 juta pekerja Bangladesh, maka
jumlah keseluruhan pendatang asing akan mencecah 8.2 juta orang iaitu lebih
kurang 27% daripada jumlah penduduk Malaysia. Bukankah bilangan yang besar ini
akan membawa keluar khazanah negara dalam jumlah yang cukup lumayan?
Kehadiran pekerja-pekerja
asing yang begitu ramai menjejaskan peluang pekerjaan orang-orang tempatan.
Majikan memilih pekerja asing kerana kos yang rendah, boleh dikawal dan
produktiviti tinggi. Ini akan menjadi rintangan untuk meningkatkan gaji rakyat
negara kita. Gaji penduduk tempatan akan kaku selama-lamanya.
Statistik KWSP membuktikan
lehih 40% pekerja tempatan berpendapatan kurang daripada RM2000 sebulan.
Pendapatan bergabung pasangan suami isteri yang kurang daripada RM3500 pula
adalah 65%. Dengan gaji pekerja yang sedemikian, Malaysia akan gagal mencapai
taraf negara maju pada tahun 2020 kerana sasaran gaji individu RM5000 mustahil
diperolehi dalam tempoh 5 tahun lagi.
Selain daripada itu
keselamatan rakyat tempatan juga akan turut terancam dari segi jenayah dan
kesihatan yang boleh menggugat kestabilan sosial negara kita. Mereka juga
mendirikan rumahtangga dan mahu menjadi warganegara Malaysia. Ramai juga akan memulakan
perniagaan dan menguruskan kebun sendiri.
Hari ini, pekerja-pekerja asing sudah mempunyai perniagaan mereka
sendiri di negara kita.
Cadangan membawa masuk 1.5
juta pekerja Bangladesh menimbulkan persoalan seperti berikut :
1 1)
Adakah
Kementerian Sumber Manusia turut bersetuju dengan cadangan yang dibuat oleh
Menteri Dalam Negeri, kerana pengumuman ini dibuat oleh Menteri Dalam Negeri
dan bukannya Menteri Sumber Manusia?
2)
Kenapa
boleh wujud permintaan yang begitu banyak untuk pekerja asing di negara kita.
Apakah sumber yang dirujuk untuk membuktikan jumlah permintaan itu? Adakah
kajian terperinci telah dibuat mengenai hal ini? Dan oleh siapa?
3)
Apakah
kaedah atau cara pengendalian pengambilan pekerja Bangladesh yang akan diguna
pakai oleh kerajaan? Ramai yang berpendapat ianya kurang telus dan seolah-olah
ada udang disebalik batu.
Selain daripada itu, saya
ingin tahu berapakah jumlah pekerja Bangladesh yang berada di negara kita pada
masa ini? Daripada jumlah ini berapakah yang memasuki negara kita secara tidak
sah? Berapakah jumlah PATI yang telah dihantar pulang selepas program 6P
dilaksanakan?
Kemasukan pekerja-pekerja
Bangladesh, akan merumitkan lagi masalah pengangguran di negara kita.
Dianggarkan kadar pengangguran sekarang adalah di antara 2.9-3.2%. Kemasukan
pekerja asing secara melambak akan meningkatkan kadar pengangguran mungkin
lebih daripada 4 peratus.
Sektor Awam pula tidak
mengambil pekerja baru. Banyak kilang-kilang dan syarikat-syarikat akan
‘Menutup kedai’ atau terpaksa melaksanakan Skim Pemisahan Bersama (MSS) dan
Skim Pemberhentian Kerja Secara Sukarela (VSS). Semua ini akan meningkatkan
kadar pengangguran di negara kita. Oleh yang demikian, saya membantah
sekeras-kerasnya cadangan kerajaan untuk
membawa masuk 1.5 juta pekerja Bangladesh demi keselamatan dan kesejahteraan
rakyat.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan